Телевизийн дууны “гамшиг”

Өнөөдөр Монголчууд зах зээлийн хэмжээндээ харьцуулахад телевизийн сувгийн тоогоор дэлхийд толгой цохиж яваа гэдэгт хэн ч эргэлзэхгүй байх.

Энэ гаж үзэгдэл нь эргээд тэдний ашиг орлого, бүтээгдэхүүний чанарт муугаар нөлөөлж байгаа.

Сүүлийн үед ихэнх телевизүүд дүрсний чанартаа анхаарал хандуулж худлаа үнэн ч гэсэн HD гэсэн шошго энд тэндээ зүүх болсон нь бас нэг дэвшил юм.

Харин бас нэг шийдэх ёстой асуудал бол телевизийн дууны чанар.

Үүнд хоёр зүйлд телевизүүд анхаарлаа хандуулмаар байна.

1. Контентуудын дууны түвшин эрс тэс ялгаатай. Үндсэн контентынх нь дуу маш нам, сонсогдохгүй шахам байх тул телевизийнхээ дууг чангалаад үзэж байтал реклам гэнэт орж ирэнгүүт гэр нураах шахах юм. Бүр реклам бүр нь өөр өөр түвшний дуутай байх юм. Яагаад тухайн сувгаар гарч байгаа бүх контентын дууны түвшин нэг хэмжээнд гарч болдоггүй юм бол? Гадаадын сувгуудыг харахад ийм асуудал гардаггүй. Үүнийг шийдэхэд мөнгө санхүүгийн асуудал байдаг болов уу, эсвэл зохион байгуулалт, санаачлага дутдаг болов уу?
2. Зохимжгүй ая, дууны сонголт. Гадаадын сувгуудыг үзэж байхад нэвтрүүлгийн шторк, эхлэл хэсэгт ашигласан аяз хөгжмүүд нь зөөлөн, хүний чихэнд таатай байдаг. Харин манай ихэнх телевизүүдийнх хэт чанга, орчноо түйвээсэн, цочирдуулсан, амгалан тайван байдал алдагдуулсан, шөнийн клуб мэтийн газар л хэрэглэгдэх хэмжээний байх нь тун хэцүү. Тухайлбал МҮОНТ-ийн “Цагийн хүрд” мэдээллийн хөтөлбөр, түүний дараа залгаад гардаг спортын мэдээллийн хөтөлбөрийн ая бол хүмүүсийг, айл гэрийг ёстой л доргиох шиг болно.

Эдгээрийг засаж залруулахад санаачлага, өдөр бүр хийж байгаа ажлаа зөв эсэхийг эргэж хардаг “байнгийн сэргэг” сэтгэлгээ, тасралтгүй өөрчлөлт, сайжруулалтын төлөө явах чадвар дутаж байгаа гэж бодож байна.

Монголчууд бид ер нь бүхэлдээ жижиг гэлтгүй зүйлд анхаарал тавих тал дээр тааруу, хайхрамжгүй, хэнэггүй хүмүүс. Өөрчлөлтийг бага зүйлээс, бас өөрсдөөсөө эхлэх ёстой мэт санагдана.